ağlamaktaki beceriksizliğimi
gözlerinizin önüne serdim pare pare
gözlerimden akan bi‘ damla parçasını
hiçbi‘ zaman tutamadınız
hiçbi‘ zaman tutamadınız
bi‘ yardım çağrısı gibi yükseldi çığlıklarım
anlamlandıramadınız
bi‘ parmak uzatmanıza bile razıydım oysaki
oysaki sizler
bi‘ okyanusun en derinindeki inciye
can vermek yerine
çizik attınız
hiçbi‘ zaman tutunamadınız
tuttuğunuz her dalı yıprattınız
yeni tomurcuklanmış bi‘ dalın
açmamış hissiyatlarına
yeşermemiş umutlarına rağmen
can vermek yerine
bütün güzelliğine
bedeninizdeki zehri akıttınız
son nefretimdir bunlar bedenimdeki
hiçbi‘ zaman anlamlandıramayacaksınız
tutunamayacaksınız
bedeninizdeki zehir
dünyada çoktan yitmiş
siz de umutsuzluğa
kapılmış olacaksınız